donderdag 10 november 2011

Even voorstellen..

Hallo allemaal! Graag willen wij ons even voorstellen. Het duurt nog een kleine twee maanden voordat we jullie laten meegenieten van alle reisverhalen, maar wellicht is het wel zo aardig om in ieder geval alvast een korte indruk te geven van wie wij zijn.

Wij zijn Stewie (Steward) en Sophie: de Engelse naamgenoten (niets erger dan op reis steeds je oer-Hollandse naam te moeten spellen!) en poppetjes in de ogen van Sjoerd en Sanne. Wij zijn de vensters van waaruit jullie straks alle belevenissen en avonturen mogen meemaken. Alles wat zij zien, geven wij door aan jullie. Leuke tripjes, gekke ontmoetingen, grappige incidenten of frustrerende regelzaken. Niets zo verrassend en onvoorspelbaar als het reizende leven.

Pak dus je koffer en boek een ticket. De vliegtuigmotoren ronken al in de verte. Nog 51 nachtjes slapen en dan is het zover: Wij gaan op reis en nemen jullie mee!

Eerste hulp bij reiskriebels

Het begon met een kleine kriebel. Zo’n kriebel die je wel voelt, maar die je zonder krabben nog kunt negeren. ‘Niet aan denken, dan gaat het vanzelf wel over’. Deze negeermodus was echter maar van korte duur. Hoe meer we met het onderwerp bezig waren, des te groter werd de jeuk. Van een kleine kriebel op één plekje, verspreidde de jeuk zich al snel over ons hele lijf. Krabben, koelen, schuren, negeren; we hebben het allemaal geprobeerd. Maar toen bleek dat dit alles echt niet hielp om de reiskriebels te lijf te gaan, werd het tijd om er maar gewoon aan toe te geven en de ‘travelbug’ in ons leven toe te laten. Wie durft te dromen, moet immers ook durven te doen.

Ja, en zo werd een droom een idee, een idee een plan, en kwam van het een vanzelf het ander. Voor we het wisten hadden we onze tickets geboekt. De bestemming? Nieuw Zeeland, met een vijfdaagse tussenstop in Tokyo. Dit reisschema zou later nog uitgebreid worden met een terugvlucht via Hongkong voor een tussenstop in China en Vietnam. Langzaam kregen we de jeuk onder controle. De travelbug was tevree en wij waren blij de stap te hebben genomen. Sterker nog, we konden niet wachten om te vertrekken!

Helaas moesten we toch nog een paar maandjes geduld hebben. Eigenlijk maar goed ook, want wie op reis gaat zal ook het een en ander moeten regelen. Zo moest er worden gespaard, visa aangevraagd, backpacks gekocht, reisinfo verzameld, vaccinaties gehaald en…banen opgezegd. Voor sommigen een onbegrijpelijke keuze in deze tijden van crisis, maar voor ons juist het ultieme gevoel van vrijheid. Wat is er immers fijner dan dat wanneer het je bevalt – en als de financiën het toelaten – je gewoon kunt besluiten langer te blijven? Geen baan die op je wacht, maar gewoon gaan en staan waar je wilt.

En nu is het bijna zover. Met nog maar 7 weken op de teller, mogen we eindelijk écht gaan aftellen. Op 2 januari 2012 vertrekt onze vlucht. Een mooier begin van het nieuwe jaar kunnen we ons niet wensen. Wij trekken de wijde wereld in! En jullie? Jullie mogen gewoon gezellig met ons mee. Binnenkort komen op deze site namelijk al onze reisverhalen te staan en gunnen we ieder die dat wilt een kijk door de poppetjes van onze ogen. Geheel op eigen risico natuurlijk. Want dat het bij jullie straks misschien ook begint te kriebelen, dat kunnen wij helaas niet voorkomen.